از اتفاقات مهم در دوره شاهنشاهي وی می توان به نبرد با روميان وكشته شدن امپراتورگورديانوس در سال242میلادی،شکست خسروشاه شاه ارمنستان در سال252،پيروزي بر والرين و اسارت او در سال260میلادی،درگيري با اذينه در سال 262 م،جنگ با آئرليانوس و پيروزي بر او در سال 272میلادی و احداث شهرهاي جندي شاپور، بيشاپور ، پيروز شاپور وآباداني بسياري نقاط مانند شوشتر نام برد.سنگنبشتهها او را مردی با وجنات زیبا و نجیب وصف میكند.تربیتی عالی داشت و به دانش سفیر یونان، چنان مسحور شده بود كه به این فكر افتاد كه از سلطنت استعفا كند و فیلسوف شود.
برخلاف شاپور دوم، به تمام ادیان آزادی كامل داد، به مانی اجازه داد تا در دربارش موعظه كند، و اعلام كرد كه «مغان، مانویان، یهودیان، مسیحیان، و ارباب سایر مذاهب در امپراطوری او از هر ایذایی مصون باشند.» با ادامۀ ویراستن اوستا، كه در دوران اردشیر آغاز شده بود، موبدان را تحریض كرد كه آثار فلسفۀ مابعدالطبیعی، نجوم، و طب را، كه غالباً از هند و یونان گرفته شده بود، در این كتاب مقدس ایرانی بگنجانند. در حمایت از هنر گشاده دست بود. در فرماندهی نظامی به عظمت شاپور دوم یا دو خسرو نمیرسید، اما در سلسلۀ طولانی ساسانیان بهترین مدیر بود. وی در سال 272 میلادی در شهر بیشاپور از دنیا رفت.
منبع: ویکی پدیا
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.