نام بابک معرب نام ایرانی «پاپک» است. در تمامی منابع نام بابک یافت میشود، اما مسعودی (تاریخ نویس) نام او را حسن ذکر کردهاست. مورخین ارمنی بابک خرمدین را گاهی «باب»، گاهی «بابن» و گاهی «بابک» ضبط کردهاند. پدر بابک مرد مسلمان آرامی تبار به نام عبدالله یا عامر بن عبدالله یا عامر بن احد از شهر مدائن بود که روغن فروشی میکرد و مادرش زنی تک چشم بود که «ماهرو» نام از اهالی آذربایجان بود. بابک تا ۱۲ سالگی گاوچرانی میکرد تنبور میزد و آواز میخواند درحالی که در روستا میوهفروشی میکرد. وقتی او بزرگ شد به تبریز رفت و ۲ سال را صرف خدمت به محمد بن رواد ازدی کرد و سپس در ۱۸ سالگی به خانهاش در بلالآباد بازگشت. خرمدینان پراکنده بودند و قبل از بابک شورشهایی کرده بودند که توسط حاکمان محلی سرکوب می گشتند و هیچ کدام از این شورشها شدت و مدت شورش ۲۰ ساله بابک را نداشتند.
بعد از ظهور بابک، آذربایجان(ارتفاعات ناحیه بذ)کانون شورش جنبش خرمدینان شد و از مناطق دیگر داوطلبان به تقویت جنبش آمدند که احتمالاً شامل نوادگان حامیان ابومسلم و سایر دشمنان خلافت عباسی میشد در بیشتر منابع شروع شورش بابک از سال ۲۰۱ ه. ق/ ۸۱۶-۸۱۷ م در دوران حکمرانی مامون بوده است. نخستین اقدام بابک تهاجم وسیع به یک روستای مسلمان نشین بود که بسیار بیرحمانه صورت گرفت. بابک به دلیلهای امنیتی روستاها و شهرکهای اطراف قلعه خود را ویران کرد.در آغاز مامون به شورش بابک کم توجهی کرد. از قرار معلوم دلیل این امر فاصله زیاد مامون با بابک و موضوعهای مهمتری مثل انتصاب جانشینی اش، اقدامات فضل بن سهل و شورش بغداد بود. بنابراین شرایط محیط معاصر در همه گیر شدن نفرت از عرب به محبوبیت بابک و پیروانش انجامید. اما در نهایت در زمان خلافت معتصم جنگ خونینی که میان بابک و سردار معتصم به نام اسحاق بن ابراهیم بن مُصْعَب درگرفت به شکست خرّمیان و کشتار عظیم ایشان منجر شد.
منبع: ویکی پدیا
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.