وزن

528 گرم

ابعاد

6.5 × 6 × 16.5 سانتیمتر

پتینه

برنزی, سفید استخوانی, سفید دودی

محمد غزالی به سال ۴۵۰ هجری قمری در توس از اعمال خراسان دیده به جهان گشود. در دوران کودکی در زادگاهش تعلیمات خود را فرا گرفت. پدرش از رشتن پشم، گذران زندگی می‌کرد. و بدین سبب او را غزالی می‌گفتند. ابوحامد محمد غزالی بی اندازه باهوش و تند ذهن بود. علوم دینی و ادبی را نزد احمد الراذکانی فراگرفت و سپس مدتی در یکی از مدارس طوس به تحصیل پرداخت. آنگاه به گرگان نزد ابونصر اسماعیل رفت. بعد از مدتی دوباره به زادگاه خود، طوس برگشت و مدت سه سال در طوس به مطالعه و تکرار دروس پرداخت. بعد از وفات استادش الجوینی، امام محمد غزالی به قصد دیدار خواجه نظام‌الملک طوسی، وزیر سلطان ملکشاه سلجوقی از نیشابور بیرون آمد.وی، نظام الملک را در لشکرگاهش ملاقات نمود. نظام‌الملک از غزالی که هم شهریش نیز بود خوشش آمد، غزالی مدت شش ماه در نزد او ماند سپس او را به تدریس در نظامیه بغداد و توجه به امور آن مأمور کرد.غزالی در سال ۴۸۳ هجری وارد بغداد شد و با موفقیت زیاد به کار پرداخت و سخت مورد توجه و اقبال دانش پژوهان گردید. حلقه درس او هر روز گسترش بیشتر یافت و فتواهای شرعی او مشهورتر شد. تا آنجا که شهرتش به دور و نزدیک پیچید. در بغداد ضمن تدریس به تفکر و تألیف در فقه و کلام و رد بر فرقه‌های گوناگون چون باطنیه، اسماعیلیه و فلاسفه نیز مشغول بود.در این مرحله از نخستین مرحله‌های حیاتش بود که در معتقدات دینی و همه معارف حسی و عقلی خود به شک افتاد ولی این شک بیش از دوماه بطول نیانجامید و پس از آن به تحقیق در فرقه‌های گوناگون پرداخت و در علم کلام استادی یافت و صاحب تألیف و تصنیف(مقاصد الفلاسفه و تهافت الفلاسفه ) شد. غزالی از جمله افرادی بود که به دوری مسلمانان از خردگرایی و نفی فلسفه تأثیر زیادی گذاشت. وی به‌رغم اینکه ماهیت فلسفه را دچار مشکل نمی‌دانست، اما پرداخت به آن را مایه ضعف ایمان مسلمانان دانست. کتاب مشهور تهافت الفلاسفه که شاید مهمترین نقد و رد آرای ارسطویی مشربان در تاریخ فلسفه باشد را غزالی به شیوه‌ای فلسفی و نقادانه نگاشت. میگویند تألیف‌هایش را شمار کردند و بر روزهای عمرش تقسیم نمودند، هر روز چهار جزوه شد و تردیدی در آن نیست که بسیاری از این آثار که اسامی بیشتر آنها در تاریخ نهضتهای فکری اسلامی از رودکی تا سهروردی آمده‌است، منسوب به اوست.مقاصد الفلاسفه ، تهافت الفلاسفه ، کیمیای سعادت،بدایه الهدایه،احیاء العلوم ، الاستدراج ، معراج السالکین و …

در سالهای آخر عمر خود بیشتر به ذکر و خلوت مشغول بود و در خانه خود را به روی آشنا و بیگانه فروبست و با اینکه سلطان سنجر او را به تدریس خواند، غزالی از رفتن سرباز زد و عذر خواست و همچنان در خانه خود منزوی ماند، تا اینکه ابی حامد محمد الغزالی در روز دو شنبه ۳ دی ۴۹۰ شمسی( ۱۴ جمادی‌الثانی سال ۵۰۵ هجری قمری)و در سن ۵۵ سالگی در شهر توس (طوس) درگذشت و در طابران توس بخاک سپرده شد.

منبع : ویکی پدیا