محمدتقی جعفری به سال ۱۳۰۲ در تبریز زاده شد و در عنفوان جوانی تن به سفر سپرد و به علم هجرت کرد و اقیانوس عمیق فلسفه و مکاتب فلسفی شرق و غرب را درنوردید.
از استادان محمدتقی جعفری میتوان از میرزا حسن موسوی بجنوردی، شیخ محمدکاظم شیرازی، سید عبدالهادی شیرازی، سید ابوالقاسم خویی، مرتضی طالقانی، علی محمد بروجردی، میرزا حسن یزدی، سید جمال الدین گلپایگانی، سید محمد هادی میلانی، میرزا حسن موسوی بجنوردی، شهیدی (صاحب حاشیه بر مکاسب) و سید محسن حکیم و آقا میرزا علی اکبر اهری نام برد. محمدتقی جعفری مکاتباتی نیز با ریاضیدان و متفکر انگلیسی برتراند راسل داشتهاست.
از افتخارات او می توان به دریافت اجازه اجتهاد خود از آیت الله سید ابوالقاسم خویی و کسب نشان درجه یک علمی کشور در سال 1376 شدند.
محمدتقی جعفری در سال ۱۳۷۷ به دلیل ابتلا به سرطان، ابتدا در ایران تحت درمان قرار گرفت و سپس به انگلستان منتقل شد، ولی پس از یک عمل جراحی بر اثر سکتهٔ مغزی در ۲۵ آبان ۱۳۷۷ درگذشت. دو روز بعد در دانشگاه تهران بر پیکرش نماز خواندند. سپس پیکرش به مشهد فرستاده شد و در دارالزهد حرم امام هشتم شیعیان دفن شد.
پس از فوت ایشان مؤسسه نشر کرامت به مؤسسه تدوین و نشر آثار علامه جعفری تغییر نام داد و یکی از اهداف آن تهیه مجموعه آثار محمدتقی جعفری بود به گونهای که شامل تمام آثار او بشود. این مجموعه به تدریج توسط این مؤسسه منتشر میشود. تاکنون آثار زیر به صورت مجموعه آثار انتشار یافتهاند:
تکاپوی اندیشهها
عرفان اسلامی
بررسی افکار هیوم و راسل
حقوق جهانی بشر و کاوشهای فقهی
پنج شاعر (مولوی، خیام، نظامی، سعدی، حافظ)
منبع: ویکی پدیا
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.